Sanatkar Bir Dost
Televizyon, sosyal hayatın odak noktasını değiştiren, bilgi edinme şeklinde kolaylık ve farkındalık yaratan yeni tip insan için vazgeçilmez bir dost!
Birlikte ağladığımız, birlikte güldüğümüz, birlikte heyecanlandığımız, birlikte korktuğumuz bir dost.
Emperyalist hedefler doğrultuda oluşturulan bir sosyal yaşamda hayattan koparıcı ve uyutucu faaliyetleri ile öncü bir silah !
Bütün bunların televizyonla birleşmesi oldukça gülünç. Bu kadar zayıf ve gerçekten uzak içeriklerle dolu bir dostla bağlılığımızı sorgulama zamanı artık geldi de geçiyor.
Aydın çağdaki yaşantılarımıza dönüp baktığımızda karşımıza çıkan psikolojik sorunların temelinde varoluşsal sancılar çıkmaktadır. Sancılarımız düşünce temelli olduğu varsayıldığında sorgulama eksikliği ile çığ gibi büyümektedir. Düşünme eylemini durdurmak için önümüze sürülen televizyon senelerdir işleyen bu düzenin baş rolüdür. Aile ilişkilerimizi yemek sofrasına indirgeyen, misafir ve akrabalık bağlarında göz göze diyalog kavramını sınırlandıran bir canavardır.
Peki sizce değerli okurlar, sancılarımızı bir baraj kapağı gibi tıkayan bu çarkta ortaya çıkan enerji ile ne elde edilebilir?
Sancılarımızı gidermek için sanatla hemhal olmak gerektiği fikrindeyiz. Bu fikirden yola çıkarak televizyon bataklığında bir vaha vazifesi üstlenen TRT 2'nin takip edilmesi gerektiğini düşünüyoruz. Sanatla kucaklaşarak müphem hayatlarımızın sancılarına derman bulmanız dileğiyle. Sanatla kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder